1ο Ενημερωτικό Σημείωμα Σεπτεμβρίου

Ζάκυνθος, 2 Σεπτεμβρίου 2013

1^ο Ενημερωτικό Σημείωμα Σεπτεμβρίου

Tο Δ.Σ του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ζακύνθου εύχεται σε όλους τους συναδέλφους υγεία, οικογενειακή ευτυχία και δύναμη για να αντιμετωπίσουμε ενωμένοι τις προκλήσεις της νέας σχολικής χρονιάς, η οποία ελπίζουμε να σηματοδοτήσει την απαρχή για αναστοχασμό, προβληματισμό και αγωνιστικότητα.

Οι καθιερωμένες ευχές στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς ακούγονται φέτος ανεδαφικές, όταν τα διογκούμενα προβλήματα συνιστούν καθημερινό φαινόμενο. Η ρευστότητα και η αστάθεια στις εργασιακές σχέσεις έχουν αντικαταστήσει την όποια βεβαιότητα υπήρχε στο παρελθόν. Ο φετινός Σεπτέμβρης δείχνει να είναι ο πιο καταστροφικός μήνας των μνημονιακών χρόνων, με κλιμάκωση της επίθεσης στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, αφού η συγκυβέρνηση και η τρόικα προωθούν νέα καταστροφικά μέτρα, στο πλαίσιο της βάρβαρης καπιταλιστικής νεοφιλελεύθερης   επιδρομής.

Ουδέποτε υπήρξε σχολική χρονιά, που ο προγραμματισμός του Υπουργείου Παιδείας να ήταν συνεπής. Η τρέχουσα εκπαιδευτική πραγματικότητα, όμως,  είναι αποκαρδιωτική και οδηγεί πολλούς από τους συναδέλφους στην απογοήτευση και στην απομόνωση που τους μετατρέπει σε παρατηρητές της απαξίωσης και της διάλυσης του αγαθού της Δημόσιας Παιδείας. Η νέα σχολική χρονιά βρίσκεται στον αέρα, καθώς η εμμονή της κυβέρνησης στην εφαρμογή του προγράμματος κινητικότητας, υποχρεωτικών μετατάξεων και διαθεσιμότητας καθιστά αδύνατη τη συγκρότηση προγραμμάτων λειτουργίας των σχολείων.

Η Παιδεία φέτος πληρώνει το πιο βαρύ τίμημα των επιθέσεων του μνημονίου:

Ø  Για πρώτη φορά στην ιστορία της εκπαίδευσης δεν θα πραγματοποιηθεί ούτε ένας διορισμός μόνιμου εκπαιδευτικού.

Ø  Ο αριθμός πιστώσεων για αναπληρωτές θα είναι φέτος εξαιρετικά μειωμένος, με 2000 αναπληρωτές στην Α/θμια Εκπαίδευση και Β/θμια Εκπαίδευση συνολικά, δηλαδή 10.000 λιγότεροι από πέρσι.

Ø  Οι αποσπάσεις των εκπαιδευτικών από Π.Υ.Σ.Π.Ε. σε Π.Υ.Σ.Π.Ε. δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τεράστια οικογενειακά προβλήματα σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς που καλούνται να μετακινηθούν ως τις 5 Σεπτεμβρίου στην περιοχή της οργανικής τους θέσης ή στη Διεύθυνση που θα αποσπαστούν επιβαρυνόμενοι με τεράστια οικονομική δαπάνη στη δύσκολη οικονομική συγκυρία που ζούμε.

Ø  Οι μετατάξεις εκπαιδευτικών της Β/θμιας Εκπαίδευσης στην Πρωτοβάθμια δημιούργησαν πολλά προβλήματα με τον αδιαφανή τρόπο που έγιναν. Είναι γεγονός ότι οι μετατάξεις αυτές προκαλούν πρωτοφανή αδικία στους συναδέλφους Φυσικής Αγωγής, Αγγλικής και Μουσικής της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Είδαν ξαφνικά να δημιουργούνται «οργανικές θέσεις»  στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση που μέχρι χθες δεν υπήρχαν. Δεν τους δόθηκε ποτέ η δυνατότητα να τις διεκδικήσουν και να τοποθετηθούν οργανικά στον τόπο που επιθυμούσαν. Ακόμη και η εκ νέου απόσπαση παραμένει ζητούμενο στην έναρξη του νέου σχολικού έτους, καθώς δεν θα εξεταστούν σήμερα από το ΚΥΣΠΕ. Επίσης, στους συναδέλφους των ειδικοτήτων της Α/θμιας δεν δίνεται η δυνατότητα ανάληψης υπηρεσίας στις 5 του Σεπτέμβρη, όπως στους κλάδους των ΠΕ60 και ΠΕ70. Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εκπαιδευτικοί που μετατάχθηκαν -με μια διαδικασία που εγείρει πολλά ερωτηματικά- στην πρωτοβάθμια, οι οποίοι εξωθήθηκαν από την πίεση και την ανασφάλεια που έχει κυριέψει ολόκληρο τον κλάδο των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων γενικότερα. Θα ήταν εξίσου άδικο και για αυτούς να έπρεπε να πάνε σε άλλο μέρος, παρά τη θέλησή τους, μακριά από τον τόπο διαμονής τους.

Ø  Η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη λειτουργία των σχολικών μονάδων για μια ακόμη χρονιά, την ίδια ώρα που δεν έχει διευθετηθεί το θέμα της καθαριότητας των σχολείων τα οποία δεν έχουν και σχολικούς φύλακες.

Η επίθεση ενάντια στην Παιδεία από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, παλιές και νεότερες, έχει πάρει διαστάσεις πολεμικής σύρραξης. Σ΄ αυτή την πολεμική σύρραξη πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τον «εχθρό», να μπορούμε κάνουμε σωστή «ανάγνωση» των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που μας θεωρούν εύκολο στόχο.

Η νέα σχολική χρονιά μας προσφέρει, ίσως, αν και εμείς το θελήσουμε, αυτήν τη μοναδική ευκαιρία. Να αντισταθούμε στην παθητικότητα. Να περάσουμε από το ατομικό στο συλλογικό και από το «εγώ» στο «εμείς». Να σταθούμε δίπλα ο ένας στον άλλον, διεκδικώντας και απαιτώντας αυτό που μας ανήκει με την επίγνωση ότι τίποτα δε χαρίζεται. Να γίνουμε συνοδοιπόροι στον ανηφορικό δρόμο του αγώνα που οδηγεί στην επανάκτηση της αξιοπρέπειας και των οραμάτων μας.